-
1 ἀμφι-καναχίζω
ἀμφι-καναχίζω, Hom. Od. 10, 398 πᾶσιν δ' ἱμερόεις ὑπέδυ γόος, ἀμφὶ δὲ δῶμα σμερδαλέον κανάχιζε.
-
2 καναχίζω
καναχίζω, = καναχέω; vom Krachen der Balken, Il. 12, 36; ἀμφὶ δὲ δῶμα σμερδαλέον κανάχιζε, von den Weinenden, Od. 10, 399; τῶν δ' ὑπὸ σευομένων κανάχιζε πόσ' εὐρεῖα χϑών, es erdröhnte die Erde, Hes. Sc. 373; Sp.
-
3 καναχίζω
καναχίζω, vom Krachen der Balken; ἀμφὶ δὲ δῶμα σμερδαλέον κανάχιζε, von den Weinenden; τῶν δ' ὑπὸ σευομένων κανάχιζε πόσ' εὐρεῖα χϑών, es erdröhnte die Erde